Mijn rollercoaster van vandaag

Stroming ontstaat niet door te doen

het ontstaat door te zijn.

Wij mensen zijn er goed in om de minder fijne dingen die we meemaken om te zetten in een worsteling. En dat doen we helemaal vanzelf.
Het is de volautomatische reactie die we geleerd hebben te geven op dat wat onprettig voelt.
Bij de een is die reactie extremer dan de ander. Maar de meesten van ons zullen dit herkennen.

"Het gaat wel weer over."

"Het is niet anders."

Zijn net zo goed reacties daarop die maken dat we het wegduwen. Er overheen walsen. Het ontkennen. Heel subtiel wordt het onder het tapijt geveegd. 

En dat geeft niet. Daarmee is het niet meteen een worsteling. Maar als je dat keer op keer doet, wordt het dat wel. En dan ligt dat tapijt niet zo lekker meer, het gaat op den duur steeds boller liggen tot je erover struikelt. 

Vanochtend liep ik in het bos. Ik ging erheen omdat ik me niet prettig voelde. Ik wilde me fijner voelen. Het bos helpt dan altijd. Ik had veel plannen voor de dag, maar voelde ook dat dit zou helpen. Nou, dat heb ik geweten. Het was stiekem mijn intentie om even in te tunen op een lekker fijn zacht groen gevoel. Maar wat kwam was een heleboel verdriet dat loskwam. Daarna voelde ik me opgelucht maar zooo moe. En ik had echt plannen vandaag.

Uiteindelijk ontstond er ruimte.
Door het te laten zijn.
Door mezelf niet onder druk te zetten.
Door te vertrouwen dat alles precies gaat zoals het moet gaan.

En zo is het dat ik hier nu zit en me veel lichter voel. 

Wanneer ik was blijven duwen en pushen door de vermoeidheid (en ja hoor, doe ik nog regelmatig, dus spreek uit ervaring) dan had ik hier nu ook gezeten waarschijnlijk. Maar was er niet veel uit me gekomen. 

Ik schreef een post over wat er in het bos opkwam. Die kan je hier lezen.

Eigenlijk is wat er gebeurde vanochtend zo’n mooi voorbeeld van hoe verzachting en aanwezigheid bij dat wat niet fijn voelt zorgt voor verlichting. Hoe het donker transformeert in licht. Als een alchemistisch proces. En dat is precies waar ik je over wilde vertellen vandaag.

The Alchemy of compassion

Vorige week heb ik in kleine kring, een nieuw programma over compassie op de wereld gezet:  ‘The alchemy of compassion’ 💚

Een 7 weken durende training waarin we stap voor stap gaan verzachten en alchemie gaan bedrijven met compassie.  En wat dat programma je leert, is precies wat ik vanochtend mezelf kon geven toen ik het moeilijk had. Het trekt je uit de worsteling met het leven en herstelt de verbinding met jezelf. Zodat je je eigen stroom kan herstellen in plaats van blokkeert.

Zonder dat we het door hebben zijn er tientallen momenten per dag waarop we onszelf afwijzen. Om iets dat je verkeerd deed. Iets dat je vergat. Dat je niet de flow voelt terwijl je die dag gepland had om te gaan creëren. Oude patronen waar je in schiet. Dat wat er allemaal nog niet is. Dat wat een ander wél kan, is, heeft, doet, zegt.

Hoge eisen stellen aan onszelf.

Niet goed genoeg.

Schaamte voor je schaduw

Het is onze gedeelde menselijkheid. De illusie die we hebben van afgescheiden zijn. ‘Niet goed genoeg’ is een universeel geloof dat de meesten van ons met zich meedragen.  Een geloof dat een stevig plafond opwerpt voor onze groei. En dat ons weg houdt bij het onmetelijke licht dat we in ons dragen. Want dat we niet goed genoeg zijn is een illusie. We zijn allemaal reflecties van goddelijke perfectie.

In het oog van de orkaan komen

Het is zo belangrijk om juist op die momenten bij jezelf te kunnen blijven, te voelen en aanwezig te zijn. Jezelf vast te kunnen houden. Zo voorkom je dat je in de actie schiet, in de fix schiet, vanuit angst gaat handelen en vastloopt.

Wanneer je naar het oog van de orkaan kan gaan en puur aanwezig kan zijn. Wanneer je dat kan doen dan kan je die shift waar je middenin zit ondersteunen.

In plaats van vechten: toelaten

In plaats van weerstand: verzachten

In plaats van bezig blijven: stoppen

In plaats van afleiden en willen fixen: aanwezig zijn 

In plaats van oordelen: zuiver waarnemen

In plaats van afwijzen: uitnodigen.

In plaats van afkeuren: liefdevol ontvangen.

‘The Alchemy of Compassion' is een training waarin je gedurende 7 weken verzacht en ontdekt hoe je jezelf ondersteunt. In een groeiproces, in een moeilijke periode, in het leven. Hoe je terugkeert naar je centrum. En terug naar de flow van het leven, naar moeiteloos zijn.

Early bird

We gaan van start op 18 oktober, en tot eind van deze maand is er een heel mooie early bird korting. Dat ben ik tijdens de bijeenkomst helemaal vergeten te zeggen. Meer info vind je hier.

Opname van de online bijeenkomst

Overigens: vorige week was er een afsluitende online bijeenkomst van ‘de zachte kracht van compassie’ met veel inhoud over compassie en waarom het zo krachtig is. Daar is veel onderzoek naar gedaan. We doen een mooie meditatie samen én ik vertel wat achtergronden over ‘the Alchemy of compassion’ .Je kunt die bijeenkomst hier nog tot 26 september bekijken.

 Ik voel mijn energie langzaam weer terugkeren, na het verdriet dat vanochtend opkwam.
De zon schijnt.
De rivier stroomt in mijn uitzicht.
Het leven stroomt door me heen.
Ik voel verzachting.
En vertrouwen.

 Ik wens je een mooie dag!