Is wat ik voel wel van mij?

Is wat ik voel wel van mij eigenlijk? De vraag die ze vanochtend stelde, mijn lieve cliënt met haar dilemma. Een keuze waar ze maar niet uit komt en die zo vertroebeld was geraakt dat ze ook niet meer wist wat wel en wat niet goed voelde. En zo draaide ze vast. Vandaag kwam die vraag. Een heel wezenlijke vraag. Die een deurtje open zette naar een grotere werkelijkheid.

Ik ken die werkelijkheid maar al te goed. Het is er één waar ik me jaren geleden voor open stelde. Die ik eerst zelf heb verkend en heb leren kennen en nu integreer in mijn werk. Omdat het is hoe ik de wereld zie en omdat het een essentiele schakel is.

Ik heb het over energie

Over datgene dat we allemaal in zekere zin kunnen opmerken, waarvan we ons lang niet altijd bewust zijn én wat heel veel invloed op ons heeft. Zoveel dat we letterlijk kunnen voelen wat de ander voelt en dat gaan verwarren met wat we zelf voelen. En onszelf daarin vastdraaien.

Wij mensen hebben interactie met elkaar met onze energie zonder dat we het in de gaten hebben. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer je voelt dat iemand naar je kijkt, je omdraait en ziet dat dat er iemand naar je kijkt. Je voelt het wanneer je een ruimte in komt waar je voelt: oh wat is het hier fijn. Of waar je juist meteen weg wil lopen.

Haar vraag was een vraag naar een wereld op zich. Een vraag die ik mezelf een hele tijd terug ook stelde en die me zoveel handvatten heeft helpen vinden in het dicht bij mezelf blijven. Het heeft me enorm geholpen om uit de kluwen van het hoofd te blijven.

Ik zat niet lekker in mijn vel

Ik weet nog goed, het was een periode een paar jaar geleden dat ik niet lekker in mijn vel zat en me wat vastdraaide in een creatief proces, het voelde alsof ik mezelf wat voorbij was gelopen en ik had mezelf even een time out gegeven, omdat ik voelde dat dat nodig was. In die tijd was het vakantie en in die vakantie ging mijn vriend een week weg. Ik was alleen met de kinderen en de jongste deed die week een zwemcursus waarmee ze in korte tijd haar a diploma zou halen. Iedere dag vanaf 7 uur. Ik zag ertegen op want ik had niet zoveel energie. Het voelde als veel om in mijn eentje te doen. De praktijk bleek anders. Het was een heerlijke week. In de tijd dat mijn dochter zwom ging ik met mijn andere dochter wandelen en ontbijtpicknicken in het bos en de rest van de dag deden we lekker rustig aan. Mijn vriend kwam weer thuis en diezelfde avond voelde ik ineens weer die knoop in mijn buik. Ik kon die knoop niet verklaren, want we hadden een heerlijke week gehad en ik was heel blij dat mijn vriend er weer was. Ineens begon me iets te dagen. Zou het?

Het was niet mijn knoop

Ik vroeg hem hoe het met hem ging. En hij vertelde dat hij geen zin had in zijn werk, dat hij er heel erg tegenop zag. Waar voel je dat? Vroeg ik. In mijn buik, een knoop, hierzo. Hij wees precies de plek aan die ik voelde.

Ik wíst al wel dat het mogelijk is, dat je dingen voelt die niet van jou zijn, maar die dag werd me dat zo ontzettend helder.

Als ik dat niet had ontdekt was dat gevoel misschien wel iets geworden waar ik steeds weer naartoe zou gaan. Waarom voel ik dit nou? Zouden er gedachten opkomen die daarbij passen. Gedachten over de zorgen die ik soms ook had, die zouden weer naar boven getrokken worden. Zou dat het zijn? En was ik weer meegesleept in de kluwen van mijn hoofd, van mijn ego.

De ongeziene wereld

Het is één van de (vele) redenen geweest dat ik me meer ben gaan verdiepen in energie, in de ‘ongeziene wereld’ die je wel degelijk kan ervaren en opmerken. Ik wilde aan de ene kant die voelspriet verder ontwikkelen omdat het voelde als een prachtige ingang om mensen mee te kunnen begeleiden en sneller tot de kern te komen. Aan de ander kant ervoer ik ook hoe belangrijk het is om bewust te zijn van wat je voelt dat misschien niet eens van jou is. Omdat je het dan makkelijker kan laten, of kan voorkomen dat je het vast gaat grijpen. Of iets anders dat werkt.

Het is iets waar ik in gegroeid ben en dat ik meeneem in mijn sessies. Door vragen als die van mijn cliënt van vandaag. En ook door dingen anders aan te vliegen dan ik deed. Meer op mijn gevoel, op mijn eigen manier. Dat als leidraad waarbij de alle kennis en ervaring die ik al heb op een natuurlijke manier volgt.

Energie kan voelen als zweverig, maar niets is zo zweverig als door je hoofd alle kanten van de kamer te zien terwijl de wortel van die maalstroom misschien iets is waar je helemaal niks mee hoeft.

Weet jij heel zeker dat wat jij voelt en denkt écht van jou is?